UNIDAD ASOCIADA "SISTEMAS AGROFORESTALES": ESTACIÓN FITOPATOLÓXICA DO AREEIRO - MISIÓN BIOLÓGICA DE GALICIA |
||||
Inicio » Publicacións » Artículos en Revistas Científicas e Divulgativas » 2003 |
3427 | |
Uso agrícola de
lodos de depuradora urbana (LD) en suelos ácidos. Respuesta del cultivo
de cebada (Hordeum vulgare) Residuos, 75: 42-48, 2003 |
|
Lema, M.J. ; González, S. ; Rodríguez, P. Estación Fitopatolóxica do Areeiro. |
|
RESUMO: Comparouse a resposta da cebada (Hordeum vulgare) fronte a aplicacións de bio- sólidos e fertilizantes orgánicos e inorgánicos convencionais, e resumironse os efectos que provocan nalgunhas propiedades agrícolas e no contido total de metal nun solo ácido, que é representativo dos solos do Norte de España |
3404 | |
Pragas e enfermidades
das castañas Raigame nº18: 39-47, Noviembre 2003 |
|
Mansilla Vázquez, P. ; Pérez Otero, R. ; Pintos Varela, C.; Salinero Corral, M.C. Estación Fitopatolóxica do Areeiro. |
|
INTRODUCCIÓN: De todos é coñecida a importancia de Galicia como primeira productora de castañas. Pois ben, eses froitos que se atopan afectados por unha serie de organismos fitopatóxenos que merman a súa producción son os que imos coñecer nestas liñas |
3384 | |
Eficacia y efectos en
laboratorio de diferentes insecticidas en el control del defoliador del
eucalipto Gonipterus scutellatus y de su parasitoide Anaphes
nitens Boletín de Sanidad Vegetal y Plagas, 29: 649-658, 2003 |
|
Pérez Otero, R. ; Mansilla Vázquez, P. ; Rodríguez Iglesias, J. Estación Fitopatolóxica do Areeiro. |
|
RESUMO: En 1991 Gonipterus scutellatus, un gurgullo defoliador do eucalipto, fixo a súa aparición en Galicia. En 1994 inícianse as soltas do himenóptero parasitoide de ovos do defoliador Anaphes nitens de xeito bastante localizado. Sen embargo, as liberacións non se realizaron de forma masiva ata o ano 2000, o que contribuíu a que na actualidade non se lograra o control da praga. Por este motivo, debe completarse a loita biolóxica en marcha con outras técnicas de control que respecten aos artrópodos beneficiosos; neste sentido, realizamos un ensaio de eficacia en laboratorio con diferentes insecticidas para determinar os seus efectos sobre o defoliador e sobre o himenóptero. Dos insecticidas ensaiados (azadiractin -1%, 3%, 3,2%-, Bacillus thuringiensis, Beauveria bassiana, deltametrin, etofenprox y flufenoxuron), os piretrinoides lograron o maior control da praga, pero tamén provocaron unha mortalidade total do parasitoide; polo contrario, flufenoxuron, azadiractín 3,2%, exerceron un bo control sobre as larvas do defoliador e respectaron a fauna útil, polo que son os máis recomendables para utilizar no control integrado. PALABRAS CLAVE: Anaphes nitens, control integrado, eucalipto, Gonipterus scutellatus, insecticidas. |
3410 | |
Efecto del
Ciproconazol en el Control de Armillaria mellea en
Viñedo Viticultura Enología Nº89 2003 |
|
J. Pedro Mansilla Vazquéz, Olga Aguín Casal Estación Fitopatolóxica do Areeiro. Maria Jesús Sainz Osés Departamento de producción vegetal, Universidad de santiago de Compostela, E-27002 Lugo, spain |
|
RESUMO: Armillaria
mellea causa podredumbre blanca radicular en un amplio rango de
hospedadores, incluyendo la vid. En Galicia está ocasionando graves
pérdidas económicas, debido a que las medidas de
prevención resultan insuficientes y a la falta de un método de
control eficaz. se realizo un experimento para estudiar los efectos de once
materias activas sobre el crecimiento in vitro del micelio de A.
mellea. La más eficaz fue ciproconazol, que mostró una clara
acción fungicida, por lo que fue seleccionada para su aplicación
en campo. En un viñedo afectado por el patógeno, se diseño
un ensayo para probar, durante dos años, tres dosis de ciproconazol, que
se aplicaron sobre tres grupos de plantas: sanas, con inicio de
infección y muy afectadas. Aunque la dosis de 100mg/l mostró
efectos de control, es necesario continuar con la investigación para
confirmar la presencia del ciproconazol en el control de A. mellea en
viña. PALABRAS CLAVE: Armillaria mellea , Vid, Ciproconazol, control químico, podredumbre blanca radicular. |
562 | |
Fruit Yield and
Characteristics of Three Cultivars of Mirabelle Plum (Prunus insititia
var. syriaca) in Northwest Spain Journal American Pomological Society 57(2):70-75 2003 |
|
C. Salinero Corral, O. Aguín Estación Fitopatolóxica do Areeiro. M. J. Sainz Departamento de producción vegetal, Universidad de Santiago de Compostela, E-27002 Lugo, Spain |
|
RESUMO: Se evaluó la producción de fruto y las
características de tres cultivares de ciruela mirabel (Prunus
insititia var. syriaca) desde el año 1990 hasta el año 1997
en el noroeste de España. "Rosal" es el cultivar local no mejorado,
altamente susceptible a las enfermedades de la hoja provocadas por hongos;
'Nancy 1510' y 'Nancy 1725' son clones mejorados y libres de virus que se
desarrollaron en el Institut National de Recherche Agronomique (INRA, Burdeos,
Francia) y que no habían sido cultivados con anterioridad en
España. 'Nancy 1510' obtuvo la mejor cosecha (producción media
anual de 31 Kg. por planta, frente a los 27 Kg. de fruto de 'Nancy 1725' y 6
Kg. de 'Rosal'). Estos datos aumentaron en gran medida con la edad. Los frutos
de 'Nancy' eran de media más grandes (con un peso medio aproximado de 9
gr. frente a los 7,7 gr. para los frutos de 'Rosal'). Estas diferencias
podrían tener un origen genético, aunque también
podrían atribuirse al impacto ocasionado por las plantas Seterum
purpureumon 'Rosal'. A pesar de que éstas se vieron afectadas por
este patógeno fúngico, 'Nancy 1510' y 'Nancy 1725' se adaptaron
bien a las condiciones climáticas de la zona de estudio.
PALABRAS CLAVE: Plum syriaca, Calacarus carinatus, Prunus insititia, mirabelle, producción, noroeste de España |
560 | |
Presencia y
distribución de ácaros eriófidos en camelias del sur de
Galicia y norte de Portugal Boletín de Sanidad Vegetal y Plagas, 29: 35-41, 2003 |
|
J.P. Mansilla Vázquez, R. Pérez Oreto, C. Salinero Corral, M.J. López Villarreal Estación Fitopatolóxica do Areeiro. M.C.R. Barrote M. Meira Av. D. Afonso III, 424-5ºd. 4900-477 Viana do Castelo. Portugal. |
|
RESUMO: En este trabajo se
analiza la presencia y distribución de ácaros eriófidos en
camelias del sur de Galicia y norte de Portugal. Con tal objetivo, se
efectuaron prospecciones entre marzo y mayo de 2002, muestreándose diez
ejemplares de camelia y recogiendo de 15 a 20 hojas y capullos con posibles
síntomas de ataque de ácaros. En los muestreos realizados se determinó que la principal especie de ácaro eriófido sobre camelia es Cosetacus cameliae, localizada en todos los puntos muestreados; el segundo ácaro con mayor presencia fue Acaphylla steinwedeni, especie detectada recientemente en Galicia, mientras que Calacarus carinatus sólo apareció de forma esporádica. Las muestras donde se encontraron estas dos últimas epecies no presentaron síntomas tan evidentes como aquellas en las que se encontró Cosetacus cameliae. PALABRAS CLAVE: Acaphylla steinwedeni, Calacarus carinatus, Camelia, Cosetacus cameliae, eriófidos, Galicia, Portugal. |